Monitoring gatunków i siedlisk przyrodniczych
Państwowy Monitoring Środowiska
Główny Inspektorat Ochrony Środowiska
Gnidosz sudecki to półpasożytnicza, niewysoka bylina z pierzastymi liśćmi odziomkowymi i parą liści łodygowych. Kwiatostan tej rośliny jest walcowaty, a korona grzbiecista o barwie różowej lub purpurowej. Gatunek ten jest związany głównie z uwodnionymi, oligotermicznymi wysiękami wodnymi, brzegami młak i źródliskami. Zagrożeniem dla gnidosza sudeckiego to przede wszystkim regularne zgryzanie tej byliny przez jeleniowata co w konsekwencji nie dopuszcza do wydania nasion i prowadzi do osłabienia żywotności populacji. Istotnym zagrożeniem są również zmiany klimatu powodujące wydłużenie okresów upalnych co w konsekwencji prowadzi często to pojawienia się suszy, co w konsekwencji stwarza niekorzystne warunki dla rozwoju. W Polsce Gnidosz sudecki występuje wyłącznie w Karkonoszach, głównie w ich wschodniej części.
Dyrektywa Siedliskowa - Załącznik II i IV
Konwencja Berneńska - Załącznik I
Ochrona gatunkowa - ochrona ścisła od 2001 r.
Czerwona lista IUCN - LC
Polska czerwona księga roślin (2014) - EN
Czerwona lista Dolnego Śląska (2003) - CR
Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych (2016) – EN