Monitoring gatunków i siedlisk przyrodniczych
Państwowy Monitoring Środowiska
Główny Inspektorat Ochrony Środowiska
Arnika górska to światłożądna bylina kłączowa, tworząca rozetę liściową z której wyrasta stosunkowa wysoka łodyga, zakończona kwiatami, zebranymi w charakterystyczne koszyczki. Roślina ta zapylana jest głównie przez owady, choć nie ma pewności co do możliwości samopylności arniki górskiej. Owoce stanowią niewielkie niełupki opatrzone włoskami puchu kielichowego. Gatunek ten rośnie na glebach bielicowych, rdzawych i brunatnych. Spotykana głównie na terenie muraw bliźniczkowych i wrzosowisk, a w przypadku nizin, głównie na mało zasobnych siedliskach borów świeżych, lub uboższych postaci borów mieszanych. Arnika górska występuje głównie w północno-wschodnich oraz w południowo-zachodnich regionach Polski, uważana głównie za gatunek górski spotykana jest również licznie na nizinach gdzie nadal tworzy stosunkowo liczne i stabilne populacje.
Dyrektywa Siedliskowa - Załącznik V
Konwencja Berneńska - nieuwzględniony
Ochrona gatunkowa - ochrona ścisła
Czerwona lista IUCN - LC
Polska czerwona księga roślin (2014) – VU
Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych (2016) – VU