Monitoring gatunków i siedlisk przyrodniczych
Państwowy Monitoring Środowiska
Główny Inspektorat Ochrony Środowiska
Bylica skalna to niewielka, jedwabisto-owłosiona bylina wysokogórska, rosnąca pojedynczo bądź tworząca skupienia w postaci kęp, a niekiedy i darni. Roślina ta rozmnaża się zarówno wegetatywnie jak i generatywnie. Kwiaty bylicy są żółtawe i zebrane w niewielkie koszyczki. Gatunek ten wybiera gleby bardzo płytkie i szkieletowe o kwaśnym, bądź obojętnym odczynie. Zagrożeniem o charakterze naturalnym jest erozja – która może prowadzić do niszczenia osobników, ale również jednocześnie tworząc nowe miejsca dla gatunku. W Polsce gatunek głównie jest znany z regionu biogeograficznego kontynentalnego, gdzie występuje wyłącznie w Tatrach zarówno w części wapiennej jak i granitowej.
Dyrektywa Siedliskowa - Załącznik V
Konwencja Berneńska - nie uwzględniono
Ochrona gatunkowa - nie uwzględniono
Czerwona lista IUCN (1996) – LC
Polska czerwona księga roślin (2014) – VU
Czerwona księga Karpat Polskich (2008) - LR
Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych (2016) – VU