8310 Jaskinie nieudostępnione do zwiedzania

• Grupa: siedliska naskalne i jaskinie
• Lata monitoringu: 2013-2014, 2024
• Liczba stanowisk: region kontynentalny: 36; region alpejski: 27
• Termin monitoringu: optymalnie dwukrotnie w ciągu danego roku, latem i zimą, najlepiej w lutym i sierpniu.
• Opis siedliska:

Jaskinie są podziemnymi tworami, obejmującymi pustki skalne pochodzenia naturalnego, wypełnione powietrzem lub wodą, mogą mieć różną genezę i występują w różnych typach skał. Największe skupiska jaskiń występują w górach i na wyżynach. Cechami charakterystycznymi wyróżniającymi środowisko jaskiń od innych siedlisk są brak światła, specyficzny mikroklimat i warunki wodne oraz ograniczenie przestrzenne uwarunkowane kształtem i wielkością pustek podziemnych. Pod względem warunków mikroklimatycznych wyróżnia się generalnie dwa typy jaskiń: jaskinie o klimacie statycznym (z jednym otworem i stosunkowo stabilną temperaturą oraz stabilną, wyższą niż na powierzchni wilgotnością) oraz jaskinie o klimacie dynamicznym (o dwu lub więcej otworach, zmienną temperaturą oraz wilgotnością, a także ruchem powietrza tzw. przewiewem). Natomiast środowisko części przyotworowych jaskiń jest w mniejszym lub większym stopniu zbliżone do warunków zewnętrznych.

Organizmy zamieszkujące jaskinie wykazują różny stopień przywiązania do nich. Zazwyczaj wyróżnia się zamieszkujące środowisko wodne: stygobionty, stygofile, stygokseny i zamieszkujące środowisko lądowe odpowiednio: troglobionty, troglofile, troglokseny. Stygobionty i troglobionty to organizmy przystosowane do życia wyłącznie w jaskiniach, zaś stygofile i troglofile to organizmy żyjące w jaskiniach ale mogące również egzystować w innych biotopach o zbliżonych warunkach środowiskowych. Natomiast stygokseny i troglokseny są to organizmy, które nie przechodzą całego cyklu życiowego w jaskiniach, a pojawiają się w nich przypadkowo lub okresowo, zazwyczaj w okresie niesprzyjających warunków atmosferycznych. Do zwierząt najczęściej wymienianych w tej grupie należą nietoperze.