Monitoring gatunków i siedlisk przyrodniczych

Państwowy Monitoring Środowiska
Główny Inspektorat Ochrony Środowiska

Podstawowe informacje


  • Grupa: Siedliska zaroślowe
  • Lata monitoringu: 2013-2014, 2018, 2024
  • Liczba stanowisk: 15
  • Termin monitoringu: maj - czerwiec
  • Opis siedliska:

Zgodnie z definicją w Interpretation manual, siedlisko to obejmuje niskie, liściaste zarośla, mające postać mozaiki z murawami kserotermicznymi i zadrzewieniami, często pojawiające się w strefach ekotonowych. W Polsce siedlisko to jest reprezentowane przez dwa, słabo rozpoznane fitosocjologicznie zbiorowiska zaroślowe. Pierwszym są zarośla wisienki stepowej (wiśni karłowatej), prawdopodobnie reprezentowane przez zespół Prunetum fruticosae. Najczęściej obserwowane w kraju płaty siedliska występują na stokach pagórków o ekspozycji południowej lub południowo-zachodniej, pokrytych przez murawy kserotermiczne z klasy Festuco-Brometea. Głównym składnikiem zarośli jest wisienka stepowa, a towarzyszą jej liczne krzewy o charakterze ciepłolubnym: tarnina, dereń, głogi, róże, szakłak. W runie utrzymują się gatunki muraw kserotermicznych, które jednak przy większym zwarciu krzewów, zaczynają powoli ustępować. Drugim ze zbiorowisk są zarośla z dominacją irgi zwyczajnej występujące na skałach wylewnych oraz osadowych w Sudetach, które prawdopodobnie reprezentują zespół Junipero communis-Cotoneasteretum integerrimi, znany z terenu Czech i Słowacji, gdzie również włączany jest do siedliska 40A0. Są to kserotermiczne zbiorowiska zaroślowe występujące na eksponowanych w kierunkach południowych skałach i grzbietach skalnych, z bezwzględną dominacją irgi zwyczajnej w warstwie krzewów. Z reguły krzewy są niewysokie, a czasem przybierają formy płożące.

Typowe gatunki roślin


Wisienka stepowa Cerasus fruticosa

Irga zwyczajna Cotoneaster integerrimus


Ocena stanu ochrony

Raporty do KE

  • 2007: N/A (CON)
  • 2013: XX (CON)
  • 2019: U2 (CON)

Szybki dostęp