Monitoring gatunków i siedlisk przyrodniczych
Państwowy Monitoring Środowiska
Główny Inspektorat Ochrony Środowiska
Żubr to gatunek parzystokopytnego ssaka z rodziny pustorogich. Dymorfizm płciowy jest wyraźnie zaznaczony. Długość ciała samców waha się od 240 do 300 cm, a masa od 580 do 920 kg. Samice są często mniejsze i lżejsze. Samce mają bardziej rozbudowane przednie partie ciała, szczególnie wyrostki kolczyste kręgów piersiowych otoczone są silnymi mięśniami i tworzą tak zwany kłąb. Rogi osadzone są na tylnej krawędzi głowy. Składają się z pokrywy rogowej i są koloru stalowoczarnego. Pokrywa rogowa pokrywa wyrostek kostny, zwany możdżeniem, który zbudowany jest z porowatej tkanki kostnej, która otacza jamę. Okrywa włosowa żubra ma barwę płowobrunatną, boki głowy i dolne części nóg są zazwyczaj ciemne. Przednie partie ciała są pokryte dłuższymi włosami, które wzdłuż dolnej strony szyi i przedpiersia tworzą tzw. „brodę”, a tylne partie pokryte są krótszą sierścią. Żubr w Polsce występuje na terenie Puszczy Białowieskiej, Puszczy Knyszyńskiej, Puszczy Boreckiej oraz w Bieszczadach. Związany jest ze środowiskiem leśnym, na niżu są to lasy liściaste i mieszane, w górach najczęściej drzewostany bukowe.
Dyrektywa Siedliskowa – załącznik II i IV, gatunek priorytetowy
Konwencja Berneńska – załącznik III
Ochrona gatunkowa – ochrona ścisła, czynna
Czerwona lista IUCN – VU
Polska czerwona księga zwierząt. Kręgowce (2001) – EN