Monitoring gatunków i siedlisk przyrodniczych
Państwowy Monitoring Środowiska
Główny Inspektorat Ochrony Środowiska
Języczka syberyjska to okazała, kępkowa bylina o dużych liściach i walcowatym, szczytowym kwiatostanie który składa się nawet z kilkudziesięciu dużych koszyczków. Gatunek umiarkowanie cienioznośny, ale przy słabym nasłonecznieniu kwitnie mniej obficie. Podłoża, na których rośnie muszą być mokre lub wilgotne oraz zasobne w węglan wapnia. W Polsce notowana jest w różnych zbiorowiskach, począwszy od zespołów turzycowych, poprzez łąki trzęślicowe, zbiorowiska łąk ziołoroślowych, do zarośli wierzbowych, łozowych, a nawet zbiorowisk olsowych. Zagrożeniem dla tego gatunku są prowadzone melioracje odwadniające, osuszanie terenu poprzez pobór wody z ujęć głębinowych, zasypywanie stanowisk w wyniku czego może dochodzi do sukcesji, co prowadzi do wzrostu ocienienia przez drzewa i krzewy. Na terenie kraju języczka syberyjska występuje głównie na niżu w pasie wyżyn środkowopolskich.
Dyrektywa Siedliskowa - Załącznik II i IV
Konwencja Berneńska - Załącznik I
Ochrona gatunkowa - ochrona ścisła
Czerwona lista IUCN (1996) - nieuzwględniony
Polska czerwona księga roślin (2014) - CR
Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych (2016) – EN
Czerwona księga Karpat polskich (2008) - CR